آب انبارهای شهر قزوین
درروایات تاریخی آمده است هنگامی که قزوین به صورت یک دژ برای پادگان و سپاهیان در برابر تاخت و تاز دیالمه ایجاد شد با آن که دو رودخانه دیزه و ارنزک ازدو سوی آن می گذشت به دلیل قطع آب آنها در تابستان و گل آلودی آب در زمستان و بهار ساکنان دژ به ناچار از آب چاه استفاده می کردند . پس از آن که آبادی وسعت پیدا کرد و به صورت شهری درآمد و سکنه آن افزایش یافت مشکل دیگری نیز خودنمائی کرد و آن فروکش کردن آب چاه و خشک شدن آن بود . این همه باعث شد که مردم برای خلاصی از مشقت تهیه آب به ساختن آب انبار مبادرت نمایند . تا به طور دائم آب در اختیار داشته باشند . ثروتمندان آب انبارهای خصوصی بنا کردند و اشخاص نیکوکار نیز برای کسانی که دارای خانه نبودند یا استطاعت ساختن آب انبار را نداشتند و همچنین برای طبقه فقرا و تهیدستان به تناسب جا و مکان آنها آب انبارهای بزرگ و کوچک ساختند و وقف کردند . مردم قزوین از آب انبارهای عمومی استفاده می کردند رسم بر این بود آب انبارها را اعم از شخصی یا وقفی در زمستان آب می بستند . به این جهت که در این همگام آلودگی آب ها کمتر است و اگر هم احیاناً آلوده باشد بر اثر سرمای زیاد از بین می رود . به علاوه کف رودخانه ها و نهرها به واسطه جریان آب شسته و پاکیزه شده است . شب هنگام پس از ساعت ده آن هم شبهایی که یخبندان بود آب انبارها را آب می بستند. ازسوی دیگر معماری ساختمانها نیز به گونه ای بود که آب انبارها حتی در تابستان از سرمای کافی بهره مند شده و نیازی به یخ نبود . در شهر قزوین تعداد زیادی آب انبار عمومی ووقفی وجود دارد که تعدادی از آنها دارای کتیبه و تاریخ بنا می باشند .
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
