تعریف:
مدیریت بحران فرآیند برنامه ریزی، عملکرد و اقدامات اجرایی است که توسط دستگاه های دولتی، غیردولتی و عمومی پیرامون شناخت و کاهش سطح مخاطرات (مدیریت خطرپذیری) و مدیریت عملیات مقابله و بازسازی و بازتوانی منطقه آسیب دیده (مدیریت بحران) صورت می پذیرد. در این فرآیند با مشاهده پیش نشانگرها و تجزیه و تحلیل آنها و منابع اطلاعاتی در دسترس تلاش می شود به صورت یکپارچه، جامع و هماهنگ با استفاده از ابزارهای موجود از بحرانها پیشگیری نموده یا در صورت بروز آنها با آمادگی لازم در جهت کاهش خسارات جانی و مالی به مقابله سریع پرداخته تا شرایط به وضعیت عادی بازگردد.
مدیریت بحران تحت یک فرماندهی معین بنام «سیستم فرماندهی حادثه» یا Incident Command System یا ICS صورت می گیرد. این سیستم فرماندهی نیز به نوبه خود ذیل یک «طرح اقدام سریع یا EAP» -در کنار افراد کلیدی داخل و خارج سازمان- تعریف می شود و روشی برای کنترل، فرماندهی و هماهنگی است.
شاید بتوان گفت معمول ترین بحران که این شرکت به همراه سازمانها و ارگانهای دیگر درگیر آن می شود؛ سیلاب است. البته در کنار آن نمی توان از بحرانهایی نظیر زلزله، فرونشست، خشکسالی، حفظ کیفیت منابع آبی و ... چشم پوشی نمود.
